ใบ-สั่ง-สื่อ.....เรื่องจริงในสังคมไทย???? โดย บก.สำนักข่าวแห่งหนึ่ง

แหล่งข่าวที่เราวางเป็นตัวหลักสำหรับเล่นงานธรรมกายก็อย่างเช่น หมอมโน...

  
นี่คือบทสนทนาระหว่างผม กับบรรณาธิการข่าวทีวีท่านหนึ่ง 
ซึ่งอดีตเมื่อ 17 ปี ก่อน 

คือ นักข่าวหนังสือพิมพ์ ทีมงานเฉพาะกิจ ที่ถูกนายสั่งให้มาเล่นงานธรรมกายโดยเฉพาะ

บก.ท่านนี้ เผยว่า นอกจากหนังสือพิมพ์ฉบับนี้แล้ว ฉบับอื่นๆก็วางโครงสร้างทำงานไม่ต่างกัน คือ ตั้งทีมเฉพาะกิจประมาณ 3-4 คน 

หลังจบภารกิจครั้งนั้นต่างพากันได้รางวัลสมนาคุณกันเป็นแถว แม้ภารกิจจะเสร็จไม่สมบูรณ์เพราะยังล้มวัดนี้ไม่ได้ 

เพราะช่วงปลายๆวิกฤติครั้งนั้น "รัฐ" เริ่มแผ่วๆ ก็เป็นธรรมดาอยู่แล้วที่สื่อจะหันไปยืนข้างฝ่ายที่แข็งแกร่งกว่า

ขึ้นชื่อว่าวงการสื่อ รับรู้กันอยู่เบื้องหลังว่า หากินกับ "รัฐ" และ "แหล่งข่าว"

บก.ท่านนี้ ย้ำอีกว่า 

เราได้รับธงมาจากรัฐ ในสมัยนั้นว่าต้องจัดการธรรมกาย 

ส่วนวิกฤติวัดพระธรรมกายสมัยนี้ ก็เป็นแค่การขัดตาทัพเพื่อรออะไรบางอย่าง 

รวมถึงเรื่องการจัดสรรผลประโยชน์ของผู้มีอำนาจ อีกทั้ง เรื่องพระสังฆราชองค์ใหม่ด้วย ที่ยับยั้งกันสุดๆ

แหล่งข่าวที่เราวางเป็นตัวหลักสำหรับเล่นงานธรรมกายก็อย่างเช่น หมอมโน และ นายวรัญชัย โชคชนะ บก.ท่านนี้กล่าว

อดีตทีมสื่อล้มธรรมกายท่านนี้ เผยอีกว่า ทุกๆวันถ้ามีประเด็นใหม่ๆ ก็จะวิ่งไปสัมภาษณ์แหล่งข่าวเหล่านี้ และมีอยู่วันหนึ่ง เคยแอบซ่อนใต้ท้องรถเพื่อแอบเข้าวัดพระธรรมกายจน รปภ.จับได้ 

แต่ที่ตลกร้ายกว่านั้นคือ เพื่อนมีร่วมทีมคนหนึ่ง มีแม่ที่เข้าวัดนี้ด้วย เลยพอได้ข้อมูลจากอีกฝั่งบ้าง

มาถึงตรงนี้ เพื่อให้เห็นภาพชัดๆ ถ้าใครเคยดูหนังเรื่องฮังเกอร์เกม จะพบว่า สื่อมีอิทธิพลอย่างมาก ถึงมีผลต่อการอยู่รอดของประธานาธิบดีได้

ถ้าสื่อจะ "รุมทึ้ง" ใครล่ะก็เป็นไม่รอด แม้แต่องค์กรตำรวจ  ถ้านักข่าวนำเสนอข่าวตำรวจประพฤติไม่ดีทุกวัน บอกเลยว่าองค์กรนี้ต้องรีบแก้เรื่องภาพลักษณ์โดยเร็ว 

และล่าสุดอย่างกรณี "ลูกตำรวจกับชายพิการ" ก็เช่นกัน เรื่องนี้พวกนักข่าวอินมาก  ถึงบอกว่า อย่าให้นักข่าวได้เกลียดใครล่ะ

มันถึงได้มีประเพณี ที่นักการเมือง ทหาร ราชการ สถาบันเศรษฐกิจ ฯลฯ ต้องเลี้ยงดูปูเสื่อนักข่าวอย่างดี

แต่บังเอิญว่าวัดวาอารามต่างๆไม่มี!!! 

ประจวบกับได้รับ "ธง" จากผู้มีอำนาจมาแบบนี้ ก็ต้องงัดกัน ประลองฤทธิ์กัน

ตอนนี้ได้ยินมาว่า มีหนังสือพิมพ์เล็กๆบางค่าย ที่เล่นงานธรรมกายตลอด มาต่อรองว่า ถ้าอยากให้เสนอข่าวดีๆ ต้องจ่ายเท่านั้นเท่านี้เสียด้วยซ้ำ!

นี่แหละคือวิถีของมาเฟีย ที่มาหากินแม้กระทั่งวงการพระ ไม่เฉพาะสื่อหรอก มาเฟียวงการอื่นยิ่งกว่านี้

ไม่เชื่อลองไปถามวัดใหญ่ๆ ดังๆอื่นๆในประเทศไทยดูเถอะ 

แล้วลองนึกภาพนะครับว่า เหล่านักข่าวรุ่นใหม่หลายช่อง หลายสำนักในปัจจุบัน ที่รับรู้เรื่องราวธรรมกายตามอินเตอร์เน็ตบ้าง ตามอคติส่วนตัวที่ถ่ายทอดมาแบบผิดๆบ้าง และที่สำคัญคือ คนที่เป็น "นาย" อย่างเจ้าของบริษัทหรือ บก. ที่เกลียดวัดพระธรรมกายมากๆ แล้วมาบรีฟงานให้นักข่าวเด็กๆเหล่านี้ จะเกิดอะไรขึ้น

นี่คือวงจรบาป!

นี่ขนาดสื่อมวลชนที่มีกฎ มีจรรยาบรรณท่องกันทุกวันยังเป็นขนาดนี้ จะนับประสาอะไรกับบางหน่วยงานรัฐที่ขึ้นชื่อว่าเป็นเครื่องมือทางการเมืองล่ะ

นี่คือเมืองแห่งใบสั่ง

cr เพจโก๋หลังวัด