วัดพระธรรมกายล้างสมองลูกผม.....ให้เป็นคนดี

วัดพระธรรมกายล้างสมองลูกผม.....ให้เป็นคนดี

วันนี้ขอแชร์เรื่องราวความปลื้ม ที่ลูกคนหนึ่งได้ตอบแทนพระคุณพ่อแม่อย่างสูงสุด (ขอเรียกพ่อว่า “ป๊า” นะคะ แต่ไม่ต้องสงสัยนะคะว่าไม่เรียกแม่ว่า “ม๊า” ล่ะ)

พ่อคือ Super Hero ของลูกทุกคน

ป๊าของหนูวิเศษอย่างไรบ้างน่ะหรอ ป๊าหนูน่ารัก ป๊าหนูเป็นคนอารมณ์ดี ป๊าหนูไม่ดื่มเหล้า ป๊าหนูไม่สูบบุหรี่ ป๊าซื่อตรง ป๊ามีแม่คนเดียว ป๊ารักแม่ให้แม่ดูแลบ้านไม่ต้องทำงาน ป๊าหนูเก่งเป็นนักประดิษฐ์ ป๊าซ่อมได้ทุกอย่าง ป๊าทำประปาทำไฟฟ้าได้โดยไม่ต้องเรียน และอีกมากมาย แต่สิ่งที่ทำให้ครอบครัวหนูมีความสุขตลอดเพราะป๊าเป็นคนตลกค่ะ แค่นี้ก็รู้แล้วใช่มั้ยคะว่า ป๊าหนู คือ Super Hero ขนาดไหน เป็นต้นแบบของลูกๆ ด้วยการกระทำของท่านเอง

บางสิ่งที่ขาดหายไป

ในสมัยเด็กๆ ป๊ากับแม่หนูเลี้ยงหนูมาด้วยความรัก ประคบประหงมอย่างดี ชนิดที่ว่ายุงไม่ไต่ ไรไม่ให้ตอม ได้รับความอบอุ่นจากครอบครัวมากมายเหลือล้น แต่ในหัวใจลึกๆ ก็ยังรู้สึกขาดอะไรอยู่

พ่อใคร...ใครก็รัก

หนูรักและเคารพป๊าและแม่หนูมากๆ ค่ะ ตอนเด็กก็คิดนะคะ ว่าเราจะตอบแทนคุณท่านที่ท่านทำให้เราทุกอย่างได้อย่างไร เมื่อหนูได้มารู้จักวัดพระธรรมกาย วัดสอนให้หนูรู้จักการตอบแทนคุณพ่อแม่อันสูงสุด นั่น คือ ถ้าท่าน

>ไม่รู้จักทำทานได้ทำทาน
>ไม่รู้จักรักษาศีลได้รักษาศีล
>ไม่รู้จักภาวนาได้ทำภาวนา
>และที่ยังไม่มีสัมมาทิฐิได้มีสัมมาทิฐิ

กระบวนท่าที่ 1

หนูอยากทำสิ่งที่วัดสอนมากคะ และหนูอยากชวนป๊าบวช เพราะครบเครื่องทุกกระบวนท่าเลยใช่มั้ยละ ซึ่งในสมัยเรียนมหา’ลัยก็เลยเริ่มจากเอาบุญไปฝาก
จุดๆ นี้บอกเลยว่าหนูโชคดีมากที่ได้เกิดเป็นลูกป๊ากับแม่ที่ไม่ว่าไม่ขัดสิ่งที่หนูทำ แค่ไม่ทำใครเดือดร้อนหรือทำสิ่งไม่ดีก็พอ ท่านก็จะคอยติดตามเฝ้ามองสิ่งที่หนูทำมาโดยตลอด แม้หนูจะไปวัดที่ท่านได้ยินข่าวด้านไม่ดีมามากมายก็ตาม

พอเอาบุญไปฝากมากเข้า ก็เหมือนเป็นการรายงานสิ่งที่หนูได้ทำในชมรม ทำดีอะไรบ้าง แต่ที่ชัดเจนสุดคือการกระทำของหนู หนูถือศีล 8 ค่ะ ไม่กินข้าวเย็น พ่อแม่ก็คงสงสัยเป็นธรรมดา และหนูเครียดเรื่องเรียนน้อยลงด้วยค่ะ ป๊าจะเล่าเสมอว่า “เกรดตกจาก 4 นิดเดียว เอาหัวโคกพื้น” คือพฤติกรรมนี้หายไป ป๊าจึงไว้ใจให้ไปวัดได้ค่ะ

นอกจากเอาบุญไปฝากแล้ว หนูเพิ่มพลังอธิษฐานทุกครั้งที่ไปหน้าพระมหาธรรมกายเจดีย์ “ขอให้ป๊าได้บวชภายในปีนี้” พร้อมทั้งนึกภาพป๊าเป็นพระห่มจีวรที่หน้าโบสถ์ด้วยค่ะ

กระบวนท่าที่ 2

ชวนท่านมาวัดกับเรา ได้มาเห็นสิ่งที่หมู่คณะได้ทำ ป๊ากับแม่อึ้งมากค่ะ วัดคนเยอะมากแต่เงียบจัง ป๊าบอกว่า “ถ้าตดก็ได้ยิน” และตอนหล่อหลวงปู่องค์ที่ 7 หนูก็สอนพิเศษเก็บเงินได้ 1 บาททองก็ชวนท่านมาถวาย พาบูชาเจดีย์ นั่งสมาธิ จนท่านไปบูชาเจดีย์เองเลยค่ะ

กระบวนท่าที่ 3

พาท่านไปปฏิบัติธรรมที่เขาใหญ่ เบาๆ 3 วัน 2 คืน ก่อน ให้ท่านได้เอิบอิ่มในบุญแบบค่อยๆ ซึม ถือว่าจุดนี้ประสบความสำเร็จมากค่ะ แม่หนูนั่งธรรมะได้ประสบการณ์ที่ดีและนั่งทุกวันจนถึงบัดนี้ ส่วนป๊าก็ได้อัญเชิญคำภวานา “สัมมา อะระหัง” มาใช้

กระบวนท่าพิเศษ

ยามวิกฤต ป๊าหนูป่วยค่ะ โรคสะเก็ดเงิน เป็นผื่น แผลขึ้นเต็มตัวค่ะ หนูเลยชวนป๊าอธิษฐานจิตขอหลวงปู่ ขอให้ป๊าหายสนิท แล้วป๊าจะบวชบูชาธรรมหลวงปู่ภายในปีนั้น พร้อมทั้งมีพี่แนะนำว่าให้ชวนป๊าและแม่ปล่อยปลา ทำความสะอาดวัดแถวบ้าน ป๊าก็โอเค และไม่น่าเชื่อไม่ถึงปี หายขาดจริงๆ ค่ะ

กระบวนท่าไม้ตาย

จากนั้นหนูก็คอยชวนป๊ามาบวชเรื่อยๆ ป๊าบอก “ปลายปี” เราก็ไม่ละความพยายาม จนป๊ามาเขียนใบสมัครบวชได้ แต่อย่านิ่งนอนใจ ก่อนวันเข้าโครงการ 1 วัน ป๊าเปลี่ยนใจเพราะเรื่องงาน หนูเลยเกิดดราม่าเบาๆ พร้อมน้ำตา ว่า “ป๊าเห็นงาน สำคัญกว่าหนูหรอ” อะไรจะเกิดก็ต้องเกิด เราต้องมาเติมบุญ ชีวิตเราจะได้ดีขึ้นนะคะ และบลาๆๆ จนคืนนั้นป๊าตัดสินใจมาบวช และรุ่งขึ้นได้เข้าโครงการทันที

ณ จุดนี้ ปลื้มมากค่ะ บรรยายเป็นคำพูดไม่ถูกเลย

ความปลื้มทะลักมายัง facebook ในวันที่ป๊าเข้าโครงการ และก่อนวันตัดปอยผม

และแล้วก็ถึงวันนั้น วันที่ป๊าจะได้บวช

พิธีตัดปอยผม โครงการอุปสมบทหมู่พระธรรมทายาท รุ่นบูชาธรรมหลวงปู่ 132 ปี

พระมหาโพธิวงศาจารย์ พระอุปัชฌาย์ของหลวงป๊า อดีตพระอาจารย์สมัยเรียน

หลวงป๊า ได้เรียนรู้สิ่งที่หาที่ไหนไม่ได้อีกแล้ว

“ถ้าไม่ได้บวชครั้งนี้ เสียดายมาก”

กตัญญู...กตเวที

และแล้วป๊าก็กลายเป็น “หลวงป๊า” แจ้งเกิดเป็นบุตรของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าว่า “พระอัครกิตติ์ อคฺคกิตฺติโก” แปลว่า ผู้มีเกียรติมีชื่อเสียงเป็นเลิศ หลวงป๊าปลื้มมากค่ะ เพราะพระอาจารย์สมัยป๊าเรียนมัธยมที่โรงเรียนวัดราชโอรสเป็นพระอุปัชฌาย์และเป็นผู้ตั้งชื่อให้ค่ะ

ในช่วงโครงการหนูได้ไปถวายภัตตาหารทั้งไซต์ และมีโอกาสได้สนทนากับหลวงป๊า หลวงป๊าบอกว่า

“ถ้าไม่ได้บวชครั้งนี้ เสียดายมาก ป๊าต้องขออโหสิหลวงพ่อทุกวัน”

หนูฟังถึงกับอึ้งค่ะ แค่ในโครงการหลวงป๊าได้เห็นขาของหลวงพ่อ หลวงป๊าเข้าใจทุกอย่างเลยค่ะ และยังได้รู้มโนปณิธานที่ยิ่งใหญ่ของหลวงพ่อ ทำให้เข้าใจหมู่คณะ

หลังจบโครงการป๊า จึงนำสิ่งที่ได้ไปใช้ในชีวิตประจำวัน 10 วันแรกป๊าถือศีล 8 พร้อมทั้งจัดบ้านตาม UG5 เพื่อใจจะได้คลายกังวลในสิ่งของที่มากมายด้วยความเป็นนักช่างสะสมอุปกรณ์ของป๊า และจัดกิจวัตร ตื่นแต่เช้าทุกวัน มาสวดมนต์ ทำภาวนา และชวนแม่สวดธัมมจักฯ บูชาธรรมหลวงพ่อให้ท่านและพระพุทธศาสนาแคล้วคลาดปลอดภัยจากภยันตรายทั้งปวง

พร้อมทั้งป๊ายังได้ชี้แจงความจริงในโลก Social (หัตถ์สวรรค์) ของป๊าอีกด้วยค่ะ และที่น่าประหลาดใจยิ่งกว่าคือ ป๊ามางานบุญใหญ่ ป๊าไม่ได้มาหาหนูแล้วค่ะ ป๊าไปหาพระอาจารย์ของป๊า และเพื่อนป๊า โดยเลือกมาหาหนูลำดับสุดท้ายค่ะ (ปล.ไม่ได้น้อยใจนะ ดีใจซะอีก) มาวันนี้ปลื้มมากค่ะได้ตอบแทนพระคุณท่านมอบสิ่งที่มีค่าที่สุดที่จะตามท่านไปไม่ใช่แค่ภาพชาติปัจจุบัน แต่ติดตามท่านไปในภพชาติเบื้องหน้า

ป๊าและลูกสาว บอกเล่าเรื่องราวที่ประสบผ่าน Social

สิ่งที่อยากบอก...
ใครได้อ่านข้อความนี้ก็ขอให้ได้บุญเท่าๆ กันทุกท่านเลยนะคะ

ไม่ได้ขอให้เชื่อต้องมาพิสูจน์เอง หนูได้ฟังคำสอนของคุณครูไม่เล็ก หรือพระราชภาวนาจารย์ (หลวงพ่อทัตตชีโว) รองเจ้าอาวาสวัดพระธรรมกาย ท่านบอกไว้ หนูจับใจความได้ว่า “ทำดี” เกิดสวรรค์มีจริงก็ได้ไป แต่ถ้านรกสวรรค์ไม่มีก็ไม่ได้เสียหายอะไรคนอื่นก็ไม่เดือดร้อน แต่ตรงกันข้ามหากเรา “ทำชั่ว” นรกสวรรค์ไม่มีก็แล้วไป แต่ถ้ามีเราก็จบ ด้วยความคิดนี้หนูจึงเลือกทำความดี ปลอดภัยไว้ก่อนค่ะ ขอเชิญชวนทุกท่านมาทำความดี สั่งสมบุญด้วยกันนะคะ

ออ และสิ่งที่หนูขาดหายไป ที่บอกไปตอนแรก สิ่งนั้นก็คือ