พลิกวัดร้าง เป็นวัดรุ่ง เป็นภัยต่อความมั่นคง จริงหรือ?

พลิกวัดร้าง เป็นวัดรุ่ง

เป็นภัยต่อความมั่นคง จริงหรือ?

ในประเทศไทยอันเป็นเมืองพุทธศาสนา จึงมีวัดวาอารมอยู่แทบทุกชุมชน เพราะวัดคือ ศูนย์รวมความสามัคคีของชุมชน ไม่ว่าจะทอดผ้าป่า กฐินสามัคคี งานบวช งานศพ ก็ล้วนแต่เป็นกุศโลบายให้คนในชุมชนช่วยเหลือเกื้อกูลกัน วัดจึงเป็นจุดยุทธศาสตร์ชี้วัดความเข้มแข็งของสังคมไทยในอดีต


ปัจจุบันสังคมเปลี่ยนไป วัดต่างๆ ถูกทอดทิ้ง หลายวัดมีเพียงหลวงตาอยู่เพียงรูปเดียว แค่กำลังกายที่จะกวาดวัด ดูแลศาสนสถานยังไม่มี เรี่ยวแรงที่จะเอาธรรมะมาเทศน์สอนไม่ต้องพูดถึง หลายวัดกลายเป็นวัดร้างขาดการเหลียวแล


วัดร้าง 6 พันกว่าวัดทั่วไทย คือตัวชี้วัดว่าพระพุทธศาสนาในไทยเริ่มอ่อนแอ ครูสอนศีลธรรมเริ่มขาดหาย คนไทยเริ่มต่างคนต่างอยู่ เพราะไม่มีกิจกรรมงานบุญที่คอยมาช่วยเหลือเกื้อกูลกัน สังคมแห่งน้ำใจแบบชาวไทยโบราณเริ่มขาดหาย


วัดพระธรรมกายจัดโครงการบวชพระทั่วไทย โดยมุ่งหวังให้มีพระภิกษุมากขึ้น จะได้ช่วยกันทำนุบำรุงศาสนา ฟื้นฟูวัดให้ร้างให้เป็นวัดรุ่ง ช่วยกันศึกษาพระธรรม นำมาเทศน์สอนใหญาติโยมรู้หลักการดำเนินชีวิต ช่วยกันจัดกิจกรรมพระพุทธศาสนา เพื่อดึงคนในชุมชนเข้าวัด ช่วยเหลือเกื้อกูลกันอีกครั้ง

คำถาม คือ การจัดบวชพระ ฟื้นฟูวัดร้าง เป็นสิ่งที่ทำไปแล้วทั้งประเทศชาติ ทั้งพระพุทธศาสนา 'ดีขึ้น' หรือ 'แย่ลง' ?


ทำไมหนอ ใครบางคนถึงให้ขัอหากล่าวหาว่าวัดพระธรรมกายเป็นภัยต่อความมั่นคงของชาติ?

หรือ มีใครเสียประโยชน์จากการที่พระพุทธศาสนา และคนในชาติจะเข้มแข็งเป็นปึกแผ่น..น่าคิดๆ