ตูจะกลับเข้าวัดยังไง...

วันนี้มีทหารตำรวจยกมาหลายกองร้อย
อาวุธครบมือ ในแบบฉบับที่เคยร่ำเรียนมา
ส่วนเราแม้แต่สองไม้ยังไม่มี
มีแค่สองมือกับมือถืออีกหนึ่งเครื่อง
-------------------


ส่องกระจกแล้วก็ถามตัวเองว่า
นี่เราเป็น...
'ความไม่มั่นคงของชาติตั้งแต่เมื่อไหร่'
เกิดอะไรกับที่นี่

อย่าหาว่าเราขัดขวางการทำงานของเจ้าหน้าที่เลย
ที่นี่คือบ้านของเรา คือ ความสงบของเรา
ทำไมเราถึงเข้าบ้านตัวเองไม่ได้

ทหาร ตำรวจ
มีความจำเป็นอะไรต้องยกกันมาขนาดนี้
กับชายแดนใต้เคยทุ่มเทแบบนี้บ้างไหม ????
-----------------------------

10 ปี ที่ยังยืนอยู่ตรงนี้
และอีก 4 ปี ที่เข้ามารับบุญที่นี่
ได้มีโอกาสเข้าวงประชุมกับพระผู้ใหญ่
คกก.บริหารงานวัด หลายหน
นอกจากการนั่งตัวลีบ
มองคนนั้นเสนอแนวทางแบบนั้น แบบนี้
สิ่งหนึ่งที่คิดและเข้าใจได้
ที่วัดพระธรรมกาย
ไม่ได้มีอะไรเลยนอกเหนือจากคำว่า
................หวังดี.............

วิธีการอาจถูกจริตบ้าง ไม่ถูกบ้าง
หรือไปเหยียบตาปลาใครบ้าง
แต่เชื่อเถอะ
เป้าหมายไม่ได้มีอะไรเลยนอกเหนือจากนี้
................ปรารถนาดี...........
------------------------

สถานการณ์ทำให้งานสะดุด
แต่งานบุญของวัดก็ไม่เคยน้อยลงเลย
เรายังคงสวดธัมมจักฯ ต่อไป
หมู่คณะยังคงมีหัวใจที่ยิ่งใหญ่เช่นเดิม
--------------------

และเสียงสวดธัมมจักฯ ก็ดังขึ้นอีกครั้ง
สิ่งที่เราทำได้ต่อจากนี้
คือการนั่งสวดมนต์
สวดกันได้ทุกที่...
ในหอฉัน หน้าประตู หรือแม้แต่กลางถนน
มันคงเป็นเรื่องตลกของใครหลายคน
แต่กับเราไม่ใช่

คำถามต่อไป
ตูจะกลับเข้าวัดยังไง...

7.53 น.
16 กุมภาพันธ์
นำนร.สวดธัมมจักฯ